یکی دیگه از بلایای جامعه فیزیک ایران این هست که هر کسی از رختخوابش بلند می شه در مورد اخلاقیات علمی نظریه پردازی می کنه!خیلی ها (به خصوص اونهایی که خارج نرفته اند یا اگر رفته اند برای بازه های زمانی کوتاه بوده یا تنها به یک جا محدود می شده) اصرار دارند که در "جاهای درست و حسابی دنیا" (منظورشان خارجه هست!!) معیار همان هست که ایشان می فرمایند (یعنی همان فرضیه آبکی در مورد اخلاقیات علمی که صبح در رختخواب به ذهن مبارک شان رسیده!) دایم دم از اخلاقیات زدن از ویژگی های ایران و هندوستان هست. در کشور های غربی اظهار نظر در مورد اخلاقیات علمی برای خیلی ها دکان شده. در واقع یک حربه برای باج گیری شده. در واقع به بقیه سیگنال می دهند که اگر به من سواری ندی تو را به غیر اخلاقی بودن متهم می کنم. برای چی اینها را می نویسم؟! برای این که به دانشجوها تاکید کنم به جای این که وقت تان را با نظریه پردازی درباره اخلاقیات علمی تلف کنید فکرتان را بدهید به خود علم. نظریه پرداز در مورد اخلاقیات علمی در این مملکت ریخته ! چیزی که کم داریم دانشجو وپست-داکی هست که بتواند کار علمی در شان یک دانشجو یا پست داک بکند. البته مدعیان نظریه پردازی اخلاقیات تنها بین جامعه فیزیک نیستند. در جامعه هنری و ادبی و .... هم فراوانند. علاوه بر اخلاقیات حاکم بر رشته تخصصی خود معمولا در مورد روابط و اخلاق جنسی هم نظریات مشعشعی دارند. اگر دیدید که یکی ژستی گرفته و دارد در این زمینه ها نظریه پردازی می کند فرار کنید. بدانید که اگر آلوده بشوید در کشور ما از قربانی دفاع نخواهد شد. این متجاوز هست که بعد از افتادن تشت رسوایی اش از بام، برو بیای بیشتر می یابد و بالاتر می نشیند. |
برچسب : نویسنده : yasaman-farzan بازدید : 103